- PROCULEJUS
- I.PROCULEJUSeques Rom. Augusti amicissimus, qui pius sic erga fratres suos Scipionem et Muraenam fuit, ut spoliatis bellô civili patrimonium suum ex integro divideret, quod cum eis iam antea diviserat. Plutarchus in vita Antonii ait, Antonium, paulo ante quam exspiraret, admonuisse reginam Cleopatram, ut maxime omnium, qui cum Augusto erant, Proculeio se dederet. Mortuô autem Antoniô, Augustum Proculeium misisse, ut curaret Cleopatram vivam in sua potestare habere. Demum vero, cum illa arreptô ense voluisset sibi mortem inferre, Proculeium ensem e manibus ademisse. Vide Theod. Marcilium in illud Horat. l. 2. Carm. Od. 2. v. 5.Urvet exstentô Proculeius aevô,Notus in fratres animi paterni.Iuvenal. Sat. 7. v. 94.Quis tibi Maecenas? quis nunc erit aut Proculeius.Aut Fabius: quis Cotta iterum? quis Lentulus alter?Nic: Lloyd.II.PROCULEJUSpraenomine Caius, frater Varronis Murenae illius, qui in Augustum conspiravit; cuius etiam soror Maecenati uxor: insigni tranquillitate vitae, nullis Rei publicae negotiis permixtus, cui filiam suam Augustus, Agrippâ defunctô, collocare agitavit.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.